- оболуд
- [آب آلود]тар, нам, обдор, мартуб: лойи оболуд
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
тар — [تر] 1. он чи бо моеот омехта шуда бошад, нам; муқоб. хушк 2. тоза, нав, обдор; гулбарги тар, меваи тар, чашми тар чашми ашколуд; тару тоза а) нав; бо тароват; сабзу хуррам; б) маҷ. хуб, фасеҳу обдор; чизеро тар кардан чизеро ба моеъ ғӯтондан,… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ